जान लाग्यो चैतको मैना,आउन लागि बिसु
अठहत्तर साल आउँछु भन्दो,सतहत्तर निसुँ

इसोइ हो समय पापी,रोक्या रोकिदैन
बाकस भितरी हाली, छोप्या छोपिदैन।।

समय त जानोइ रन्छ,सम्झना आउनोइ छ
गया दिनका भया कुरा झलना,लाउनोइ छ।।

बर्ष झानो जोवन झानो,उमेर ढल्कनो छ
गया दिनकी भौतै सुच्या,मासु खल्कनो छ।।

समय भिटाउदो रैछ,समय छुटाउदो
कसै मन खुसी भद्दो,कसै मन लुटाउँदो ।।

समय बलवान भन्थ्या, रैछ सुच्चो आज
समय हसाउन्या र्वाउन्या,येइ धर्तिका माझ।।

जति झाना मैना बर्ष ,जोवन उति ढल्छ
समय फिरेर आउँदो,जिउ जवानी जल्छ ।।

जे भयो सतहत्तर साल,तो पनि भै गयो
मन धोको जसो रनु,तो उसोइ रै गयो।।

जति सम्झ्या झन धेकिना, बाइ गयाका कुरा
आशा लाग्दी साल फेरिना,होइ झानाकी पूरा।।